Ratusz

Ciekawostka architektoniczną jest także koniński ratusz, położony dokładnie pośrodku dawnego rynku łączący dwie zbiegające się ulice. Pierwszy ratusz w Koninie wzniesiono prawdopodobnie po 1293 roku. Obok niego mieściły się zapewne jatki i kramy. Było to zgodne z ówczesnymi zasadami budowy miast, gdzie wytyczano rynek, który stanowił serce miasta i na którym stawiano najważniejszy, obok kościoła budynek czyli ratusz. Przez wieki koniński ratusz dzielił losy miasta i jego mieszkańców. Wielokrotnie niszczony na skutek najazdów wroga i klęsk, podnoszony był z ruin przez kolejne pokolenia koninian. Spłonął w czasie najazdu krzyżackiego w roku 1331, a w późniejszych wiekach dwukrotnie niszczyli go Szwedzi. Pierwszy raz w czasie potopu szwedzkiego w roku 1656, a drugi podczas wojny północnej w roku 1707. Kolejne zniszczenia wojenne, powtarzające się epidemie i kryzysy gospodarcze doprowadziły miasto w połowie XVIII w. do głębokiego upadku. Miarą zubożenia był fakt, iż przez kilkadziesiąt lat Konin nie miał ratusza. Władz miasta i jego obywateli nie stać było na jego odbudowę. Ostatecznie jednak przed 1784 r. wybudowano nowy ratusz położony w środkowej części rynku. Niestety i ta budowla spłonęła w kolejnym pożarze miasta. Zdecydowano wówczas nie odbudowywać ratusza na rynku, lecz przenieść go na nowe miejsce u zbiegu ulic Królewskiej i Nowej (obecnie 3 Maja i Wiosny Ludów) i w tym właśnie miejscu pomiędzy 1796 a 1803 rokiem wzniesiono obecny ratusz. Jest to dwukondygnacyjny klasycystyczny gmach, wzniesiony na planie trapezu z rozczłonkowaną czterema kolumnami toskańskimi fasadą, na której znajduje się trójkątny fronton z herbem Konina. Nad dachem znajduje się wieża zegarowa wybudowana w 1829 roku na której zainstalowano zegar przeniesiony z klasztoru cysterskiego z Lądu. Na zapleczu ratusza znajduje się budynek dawnych jatek miejskich, wzniesionych w pierwszej połowie XIX wieku na planie podkowy.