Powstał w początkach XIX w. na terenie okalającym od wschodu ruiny dawnego średniowiecznego zamku, wzniesionego za czasów Kazimierza Wielkiego. Na podzamczu znajdował się do czasu potopu szwedzkiego kościółek św. Krzyża z przyległym cmentarzem. Stąd też obszar ten określano jeszcze w 1803 r. mianem „starego cmentarza”. Nowy plac nazywano początkowo „Rynkiem Drugim”, a później „Rynkiem Garncarskim”. Znajdował się w obrębie istniejącego do 1862 r. tzw. „rewiru żydowskiego”, czyli części miasta wyznaczonej jako miejsce zamieszkania ludności starozakonnej. Obecna nazwa pochodzi z 1930 r. Dawny plac znajdował się w północnej części obecnego i zajmował jedynie ok. 1/3 powierzchni . Pozostała część współczesnego placu była w środkowej części zabudowana. Stojące tutaj budynki zostały zburzone przez niemieckich okupantów po wysiedleniu Żydów z Konina w poł. 1940 r.
