31 marca w CKiS w Koninie zostanie otwarta wystawa prac Krzysztofa Borowskiego - profesora Politechniki Poznańskiej, ucznia mistrza prof. dr hab. Lecha Zimowskiego, od 1993 r. pracownika naukowo-dydaktycznego w Zakładzie Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej.

Krzysztof Borowski zarówno w swojej pracy zawodowej, jak i w twórczości łączy cechy analitycznego, precyzyjnego, tzw. chłodnego umysłu z głęboko humanistyczną wrażliwością i duszą artysty.

Na wystawie zatytułowanej „Obrazowanie przestrzeni” zobaczymy kilka charakterystycznych rzeźb oraz prac malarskich, ale przede wszystkim liczne szkice i rysunki, o których autor tak m.in. napisał we wstępie do katalogu:

„Niedawno zrozumiałem, że moje rysunki, rzeźby, projekty nie są, lecz bywają sztuką. W rezultacie ponadtrzydziestoletniej pracy zawodowej i twórczej powstały liczne studia przestrzenne, projekty i dzieła, jako wypadkowa obserwacji natury, wiedzy i różnorodnych doświadczeń. W każdym przypadku starałem się zrozumieć złożony problem kreacji przestrzeni ze szczególnym akcentowaniem jej obrazowania.

Całe moje życie to obrazy przelatujące przez głowę, czasem zatrzymane na papierze lub zmaterializowane w kawałku drewna lub przestrzeni.

Każda z prezentowanych prac rysunkowo-malarskich i rzeźbiarskich ma swoją historię i specyficzny zakres. Powstała z różnych pobudek i jest wyrazem różnorodnych poszukiwań twórczych.

Moje rysunki są jak latawce – niby wolne, a jednak przywiązane do akademizmu.

Nie odczuwam potrzeby eksperymentowania i poszukiwania czegoś, co nie istnieje. Wystarczy samodoskonalenie, rzetelne rozpoznanie warsztatowych możliwości i przeżywanie ulotnych chwil, które czasem trwają godzinami. Lubię stabilizację i szanuję uznane reguły. Bardziej niż wolność w sztuce fascynują mnie klasyczne zasady spostrzegania rzeczywistości, geometrii wykreślnej, konstrukcji, kompozycji, głębi przestrzennej i tonacji”.

A o swojej twórczości napisał:

„Wystarczą mi emocje z nowych doświadczeń, radość i spokój ducha, które osiągam podczas pracy. A dlaczego rysuję? Ponieważ rysunek jest podstawowym medium przekazu informacji i emocji w procesie wszelkiej kreacji. Dzieje się tak pomiędzy uczestnikami procesu na etapie tworzenia dzieła, jak i pomiędzy twórcą a widzem na etapie odbioru dzieła. Obok mowy i gestykulacji to ponadnarodowy język porozumiewania się. Rysunek od zawsze przynależy do działalności człowieka – tej zwykłej codziennej, jak i artystycznej. Rysunek jest domeną muzyki, tańca, sztuk pięknych i sztuk stosowanych, architektury, architektury wnętrz, mody, również jubilerstwa, ceramiki, tkaniny i meblarstwa a nawet literatury, filmu, reklamy, multimediów, sztuk wizualnych i wirtualnych. W zakresie sztuk pięknych – malarstwo, rzeźba, grafika, architektura i rzemiosło artystyczne bez rysunku nie istnieją. Również wszelka inżynieria i technologia nie istnieje bez rysunku”.

Rysunek to niestety nadal bardzo często niedoceniona i nieczęsto prezentowana dziedzina sztuki ponieważ bardzo długo uważany był wyłącznie za etap przygotowawczy przy tworzeniu właściwego dzieła, którym najczęściej miał być obraz lub rzeźba. Mamy nadzieję, że wystawione prace zyskają Państwa uznanie.

Krzysztof Borowski (ur. 1967 r.) – profesor Politechniki Poznańskiej, doktor inżynier architekt, urbanista, nauczyciel akademicki, uczeń mistrza prof. dr. hab. Lecha Zimowskiego.

Autor i redaktor dwunastu książek i monografii naukowych wydanych w kraju i za granicą, m.in.: „Śródmiejskie transurbacje technologiczne” (2001), „Design Ideas and Applications” (2001), „Metody i narzędzia modelowania nadwodnych przestrzeni publicznych na przykładzie Bulwarów Nadwarciańskich w Koninie” (2017). Uczestnik ponad 120 międzynarodowych i krajowych konferencji naukowych, sympozjów, sesji naukowych i warsztatów projektowych.

Założyciel i główny projektant autorskiej pracowni projektowej Borowski-Architekci (zał. w 1998 r.), autor i współautor ponad 100 profesjonalnych projektów studialnych i budowlano-wdrożeniowych w zakresie zespołów urbanistycznych, planowania przestrzennego, architektury usługowej, handlowej, mieszkaniowej, biurowej i przemysłowej.

Uczestnik i laureat konkursów architektoniczno-urbanistycznych. W 2012 r. Bulwary Nadwarciańskie w Koninie zostały uznane przez Towarzystwo Urbanistów Polskich i Związek Miast Polskich za najlepszą nowo wykreowaną przestrzeń publiczną w Polsce. Odznaczony Medalem Polskiej Akademii Nauk Oddział w Poznaniu (2007) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2020). Wyróżniony Tytułem honorowym „Zasłużony dla Powiatu Konińskiego”.

W Przeglądzie Twórczości Plastycznej „O Złotą Sztalugę” zajął I miejsce w 42. edycji oraz otrzymał Grand Prix w edycji 43.

Prywatnie mąż Magdaleny, ojciec Zofii i Aleksandry. Interesuje się geometrią wykreślną, rysunkiem, rzeźbą, stolarstwem i podróżami krajoznawczymi.

Wystawa czynna do 21 kwietnia.

poniedziałek – piątek: godz. 10:00-18:00

7 kwietnia: g. 10:00-16:00

20 kwietnia: g. 10:00-15:00