Konin. Tu płynie energia > Aktywności > Turystyka > Park im. Fryderyka Chopina

Park im. Fryderyka Chopina

Krótka historia parku im. Fryderyka Chopina

To niezwykłe miejsce w sercu starówki. Latem stare, rozłożyste drzewa dają schronienie licznym ptakom i zwierzętom, a odwiedzającym park ? chłód i cień, dzieciom radość, bo w parku znajduje się piękny plac zabaw, a ich dziadkom wytchnienie. I tak było od zawsze.

Już na początku XIX wieku w obrębie gruntów należących do miasta nie było żadnych obszarów zadrzewionych. Najbliższy las znajdował się dopiero w Żychlinie. Dlatego z inicjatywy burmistrza miasta Jana Rucińskiego w 1832 r. założono dwa małe zagajniki. Jeden tuż przed wsią Stare Miasto, drugi natomiast na tzw. piaskach za przedmieściem Borzętowem. Obszar ten położony na zachód od zwartej zabudowy miejskiej (która w tym czasie nie sięgała jeszcze nawet obecnej ulicy Jana Kilińskiego) zajmowały piaszczyste wydmy.

Niespełna kilkanaście lat później, bo w 1843 r., zagajnik w okolicy miasta staraniem miejscowych urzędników został zamieniony na park miejski. Wybudowana została altanka, kilka ławek, utworzono kilka ulic spacerowych i zalesiono dalsze piaski. Park, który potocznie określano mianem "ogrodu spacerowego", założono bez żadnych nakładów ze strony kasy miejskiej, gdyż wszystkie prace wykonali sami mieszkańcy w ramach tzw. szarwarku, czyli obowiązkowych świadczeń rzeczowych. I tak oto ,,ogród spacerowy"" stał się miejscem popołudniowych i niedzielnych spotkań i spacerów. Co na szczęście zresztą trwa do dziś.

W 1847 roku ostatecznie zatrudniono stałego ogrodnika miejskiego, który był na etacie miasta i pobierał pensję w wysokości 45 rubli srebrem. Został nim Marcin Rosiński. Następnymi byli Karol Schoen, Aleksander Chorąrzyński i inni.

Przez kolejne lata park rozrastał się, a to za sprawą bogatych mieszkańców miasta, którzy utrzymywali go z dobrowolnych składek. Dlatego w 1920 r. rozpoczęto planowe tworzenie parku na obszarze sześciu hektarów. Zabudowano muszlę koncertową i altankę modrzewiową. Około 1934 r. w parku na stałe zadomowiły się kolorowe krzewy: różaneczniki, hortensje, barwne klony i wiele innych, których nasadzeń nie zaprzestano do dziś.

Na początku lat 50. stopniowo powiększano powierzchnię parku o dalsze hektary. Usypano także wał przeciwpowodziowy i skończyło się zalewanie parku przez Wartę.

Park powoli zaczynał żyć swoim życiem. W połowie lat pięćdziesiątych zorganizowano w nim wystawę rolniczą. 10 lat później rozebrano muszlę koncertową. Na miejsce altany modrzewiowej wybudowano podkowę taneczną i rozpoczęto budowę amfiteatru z prawdziwego zdarzenia.

Od 1974 r. zaczął powstać zwierzyniec czyli Mini Zoo, które do dziś cieszy się wielkim powodzeniem szczególnie wśród dzieci.

W kolejnych latach zmieniono kształt stawu i wykonano wyspę. Zagospodarowana została ścieżka edukacyjna, "zielona klasa", trasa rekreacyjna, wykonane zostały plany i tablice informacyjne. Zakupiono nowe zwierzęta. Nawiązano ścisłą współpracę z ZOO w Poznaniu. Pojawiły się także nowe oznakowania pomników przyrody.

Mini Zoo

Mini – Zoo, tak ukochane przez dzieci od lat miejsce na niedzielne spacery, powstało w 1974 r. Wówczas to Ryszard Zdończyk, zastępca dyrektora parku otrzymał sarnę. Dyrektor Rybak zaproponował aby sprowadzić do samotnej sarny… przystojnego rogacza. Wkrótce jeden z leśniczych spod Konina podarował do parku małego dzika. W 1975 r. sprowadzono z Poznania osła – weterana i wkrótce po tym dwie kozy. Umieszczono je w prowizorycznych jeszcze wybiegach. W roku 1986 r. wykonano metalowe ogrodzenie stawu, oczyszczono go, wpuszczono narybek karpia, wbito w dno pale, które miały przeciwdziałać kłusownictwu.

Ponadto na ogrodzony teren wpuszczono kaczki krzyżówki, gęsi, bernikle, dwa łabędzie oraz sarnę. Wykonano również istniejący do chwili obecnej wybieg dla danieli. W 1988 r. wykonano wolierę dla ptaków (projekt inż. B. Jaskulskiego) oraz obszerne wybiegi dla zwierząt.

Ponieważ współpraca z poznańskim ZOO układała się znakomicie, w 1990 r. sprowadzono z poznańskiego ZOO dwa osły i dwa kuce szetlandzkie. Nieco później daniele. I tak z roku na rok przybywało zwierząt. W 1992 r. park wzbogacił się o jelenia Milu i konia Przewalskiego z Poznania, a w 1999 r. – pawie, trzy koguty, kurę (podarowane przez p. Gotowałę Z. ze Starego Miasta). Następnie zakupiono we wrocławskim ZOO kozy syryjskie i kozy karłowate, sprowadzono strusie emu, świnki wietnamskie oraz bażanty nepalskie. Świnki wietnamskie zakupione zostały ze środków zebranych przez mieszkańców Zatorza podczas festynu nad jeziorem Zatorze. W 2000 r. zakupiono w Wierzchaczewie strusie afrykańskie, a jak azjatycki przybył z wrocławskiego ZOO. Sokoły wędrowne przekazane zostały przez Dyrekcję Parków Krajobrazowych Brudzeńskiego i Gostyńsko – Włocławskiego w Kowalu i Ośrodek Rehabilitacji i Hodowli Ptaków Chronionych. W 2001 r. sprowadzono z Poznańskiego ZOO cztery myszołowy oraz bażanta diamentowego i papużki. Parę kur jedwabistych podarował p. Gotowała. Następnie przygotowano wybieg z metalowymi odbojnicami i dużą szopę dla żubrów. W każdym wybiegu pojawiły się odnowione elementy – odbojnice, szopy itp. W ptaszarni wykonano dwa boksy dla bażanta diamentowego i kurek jedwabistych. Wywieszono 50 budek dla ptaków. Łącznie na koniec 2001 roku w Mini Zoo znajdowało się ok. 100 zwierząt.

Park posiada także bogatą szatę roślinną ze starodrzewem mieszanym: dęby (w tym dwa pomniki przyrody), kasztanowce, wiązy, topole włoskie, buki, sosny, świerki, modrzewie i wiele gatunków krzewów. Wiek drzew waha się od kilku do kilkuset lat, z przewagą drzew z przełomu XIX i XX wieku.

Przyrodnicza Ścieżka Edukacyjna w Parku im. Fryderyka Chopina w Koninie

Park im. F. Chopina stanowi najbardziej wartościowy i interesujący kompleks starodrzewu w Koninie. Wraz z Mini – ZOO tworzy teren wykorzystywany w edukacji ekologicznej. Ciekawą formą edukacyjną jest przyrodnicza ścieżka edukacyjna. W dużej części wykorzystuje istniejące Mini – ZOO, opisane na tabliczkach stare drzewa, pomniki przyrody itp.

Celem edukacyjnym jest uświadamianie zagrożeń środowiska przyrodniczego występujących w okolicach Konina i budzenia szacunku dla przyrody.

Ścieżka pomaga zrozumieć współzależności między różnymi składnikami środowiska oraz przyczyny i następstwa niekontrolowanej często ingerencji człowieka w świat przyrody. Niektóre elementy ścieżki z pewnością pomagają kształtować proekologiczne motywacje dzieci i młodzieży.

Oprócz elementów typowo przyrodniczych np. pomniki przyrody, zespoły starodrzewu, zwierzęta w Mini – ZOO itp., wprowadzone zostały elementy związanej z regionem geologii i hydrografii. Uzupełnieniem spełniającym ważne role edukacyjne są plany i tablice informacyjne.